Isang Himno ng mga Salita ng Diyos | Ito ang Sangkatauhang ibig Iligtas ng Diyos

Kidlat ng Silanganan ｜ Isang Himno ng mga Salita ng Diyos | Ito ang Sangkatauhang ibig Iligtas ng Diyos

Panimula

Ito ang Sangkatauhang ibig Iligtas ng Diyos

Sangkatauhang tinapakan ni Satanas,

sina Eba at Adan ay di na naging tulad sa simula ng paglikha.

Ngunit puno ng mga paniwala, kaalaman, imahinasyon

at mga bagay na salungat sa Maylikha.

Puno ng tiwaling disposisyon.

Gayunpaman, sa mata ng Diyos sila'y Kanya pa ring nilikha.

'Pag narinig ng tao ang tawag ng Lumikha,

tinig Nya'y hahanapin agad kung saan ito nanggagaling.

'Pag ang anyo ng Lumikha ay masilayan man lang,

lahat ay kanyang iiwan upang sarili'y ilaan,

buhay ma'y handang ialay para sa Diyos.

Awit ng Papuri | Lahat ng Tao’y Nabubuhay sa Liwanag ng Diyos

Kidlat ng Silanganan | Awit ng Papuri | Lahat ng Tao’y Nabubuhay sa Liwanag ng Diyos

Panimula

Lahat ng Tao’y Nabubuhay sa Liwanag ng Diyos

Ngayon, sa tuwa, kabanalan at pagkamatuwid ng Diyos

ay lumalaganap sa sansinukob

at dinadakila sa gitna ng lahat ng sangkatauhan.

Siyudad ng kalangita’y tumatawa,

sumasayaw kaharian sa lupa.

Sinong di magagalak? Sinong di maluluha?

Mga tao'y walang alitan;

hindi nila ipinapahiya ang pangalan ng Diyos,

nabubuhay nang payapa sa liwanag Niya.

Ang lupa ay sa langit, langit at lupa’y nagkaisa.

Tao’y nagiging bigkis ng langit at lupa.

Salamat sa kabanalan at pagbabago ng tao,

di na nakubli ang langit sa lupa,

at lupa’y kinikibo na ang langit.

Mga tao'y walang alitan;

hindi nila ipinapahiya ang pangalan ng Diyos,

nabubuhay nang payapa sa liwanag Niya.

Papuri sa Kaharian Dulang Pang-Musikal—Bawat Bayan ay Sumasamba sa Praktikal na Diyos

Kidlat ng Silanganan ｜  Papuri sa Kaharian Dulang Pang-Musikal—Bawat Bayan ay Sumasamba sa Praktikal na Diyos

Panimula

Sa ilalim ng isang maningning, tahimik, at mapayapang gabi ng kalangitan, isang grupo ng mga Kristiyano na masigasig na naghihintay sa pagbabalik ng Tagapagligtas ang nagkakantahan at nagsasayawan sa masayang tugtugin. Noong narinig nila ang masayang balita “Nagbalik na ang Diyos” at “Nagbigkas ang Diyos ng mga bagong salita”, nagulat sila at nasabik. Iniisip nila: “Nagbalik na ang Diyos? Nagpakita na ba Siya?!” Taglay ang pagkamausisa at kawalang-katiyakan, isa-isang, humakbang sila papunta sa paglalakbay tungo sa paghahanap sa mga bagong salita ng Diyos. Sa kanilang nakakapagod na paghahanap, ilang mga tao ang nagtatanong samantalang basta na lamang tinanggap ito ng iba. Tinitingnan lamang ito ng ilang tao nang walang imik, samantalang nagbibigay ng suhestiyon ang iba at naghahanap ng mga sagot sa Biblia—naghahanap sila ngunit sa huli, wala itong bunga …. Kung kailan pinanghihinaan sila ng loob, isang saksi ang nagdadala sa kanila ng isang kopya ng Biblia ng Kapanahunan ng Kaharian, at malalim silang nahumaling sa mga salita sa aklat. Anong uring aklat talaga ito? Nakita na ba talaga nila ang mga bagong salita na binigkas ng Diyos sa aklat na iyon? Tinanggap na ba nila ang pagpapakita ng Diyos?

Ang Kidlat ng Silanganan, nilikha ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos dahil sa pagpapakita at gawain ng Makapangyarihang Diyos, ang ikalawang pagdating ng Panginoong Jesus, ang Cristo ng mga huling araw. Binubuo ito ng lahat ng mga taong tumatanggap sa gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw at nilupig at niligtas ng Kanyang mga salita. Lubos itong itinatag nang personal ng Makapangyarihang Diyos at pinamumunuan Niya bilang Pastol. Talagang hindi ito nilikha ng tao. Si Kristo ay ang katotohanan, daan, at buhay. Kordero ng Diyos pakinggan ang tinig ng Diyos. Hangga't nababasa ninyo ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos, makikita ninyo na nagpakita ang Diyos.

Rekomendasyon：Bakit pinalalaganap ng mga Kristiano ang Ebanghelyo ?

Awit ng Papuri | Ang Kaligayahan sa Mabuting Lupain ng Canaan

 Kidlat ng Silanganan ｜ Awit ng Papuri | Ang Kaligayahan sa Mabuting Lupain ng Canaan

Panimula

Ang Kaligayahan sa Mabuting Lupain ng Canaan

Balik sa pamilya ng Diyos, sabik at masaya.

Makilala Ka'y karangalan ko, puso ko'y alay sa 'Yo tunay na Diyos,

ibinigay ko ang aking puso sa Iyo.

Lambak ng Luhang ma'y dinaanan, rikit ng Diyos kita.

Pag-ibig sa Diyos lumalago, galak ko'y galing Sa 'Yo.

Ganda ng Diyos, at likha Niya, puso'y kapit sa Kanya.

Pag-ibig ko sa Diyos di-sapat, awit sa puso ko'y umigkas.

Pinagpalang lupain ng Canaan, ang lahat ay sariwa, ang lahat ay may buhay.

Makapangyarihang Diyos Kanyang tinig, inakay tayo sa Kapanahunan ng Kaharian.

Sa Kanyang salita landas ay mahanap,

makikita ang landas na dapat tao'y lumakad.

Pangarap na langit ngayo'y tunay, di na hahanapin, papangarapin.

Mga bit'win sa langit ay ngumingiti sa akin, araw tumatango,

sa sikat n'ya, ula't hamog, buhay namu'nga ng hinog.

Ang Diyos at Tao ay Papasok sa Kapahingahan na Magkasama

Kidlat ng Silanganan | Ang Kalooban ng Diyos | Ang Diyos at Tao ay Papasok sa Kapahingahan na Magkasama

    Sa simula, ang Diyos ay nagpapahinga. Walang mga tao o anumang bagay sa ibabaw ng lupa nang panahon na iyon, at wala pang nagagawa ang Diyos kahit anong gawain pa man. Sinimulan lamang ng Diyos ang Kanyang gawaing pamamahala sa sandaling umiral ang sangkatauhan at sa sandaling ang sangkatauhan ay naging tiwali. Mula sa puntong ito, ang Diyos ay hindi na nagpahinga ngunit sa halip ay nagsimulang gawing okupado ang Kanyang sarili sa gitna ng sangkatauhan. Ang Diyos ay naalis mula sa Kanyang kapahingahan dahil sa katiwalian ng sangkatauhan, at dahil din sa paghihimagsik ng arkanghel kaya naalis ang Diyos mula sa Kanyang kapahingahan. Kung hindi tatalunin ng Diyos si Satanas at iligtas ang sangkatauhan, na naging tiwali, ang Diyos ay hindi na muling makapapasok sa kapahingahan. Kung ang tao ay kulang sa pahinga, ganoon din ang Diyos. Kapag ang Diyos ay muling pumasok sa kapahingahan, ang tao ay papasok din sa kapahingahan. Ang buhay na nasa kapahingahan ay yaong walang digmaan, walang dumi, walang patuloy na kalikuan. Ito ang sinasabi na kulang ang panliligalig ni Satanas (dito ang “Satanas” ay tumutukoy sa salungat na mga puwersa), katiwalian ni Satanas, pati na rin sa pagsalakay ng anumang puwersang tutol sa Diyos. Lahat ng bagay ay sumusunod sa sarili nitong uri at sumasamba sa Panginoon ng paglikha. Ang langit at lupa ay ganap na payapa. Ito ang matahimik na buhay ng sangkatauhan. Kapag pumasok ang Diyos sa kapahingahan, wala nang kalikuan ang magpapatuloy sa ibabaw ng lupa, at wala nang pagsalakay ng anumang salungat na mga puwersa. Ang sangkatauhan ay papasok din sa isang bagong kaharian; sila ay hindi na maging isang sangkatauhan na ginawang tiwali ni Satanas, ngunit sa halip ay isang sangkatauhan na iniligtas pagkatapos ng pagiging tiwali sa pamamagitan ni Satanas. Ang araw ng kapahingahan ng sangkatauhan ay araw din ng kapahingahan ng Diyos. Naiwala ng Diyos ang Kanyang kapahingahan dahil sa kawalan ng kakayahan ng sangkatauhan na pumasok sa kapahingahan; hindi iyon dahil sa Siya ay dati nang hindi makapagpahinga. Ang pagpasok sa kapahingahan ay hindi nangangahulugan na ang lahat ng mga bagay ay titigil sa pag-galaw, o na ang lahat ng bagay ay titigil sa pagbuo, o ang ibig sabihin na ang Diyos ay titigil sa paggawa o ang tao ay titigil na mabuhay. Ang tanda ng pagpasok sa kapahingahan ay katulad ng gayon: Si Satanas ay nawasak; ang mga masamang tao na sumapi kay Satanas sa kanyang masamang gawain ay naparusahan at naalis na; lahat ng mga puwersa laban sa Diyos ay tumigil sa pag-iral. Ang pagpasok ng Diyos sa kapahingahan ay nangangahulugan na hindi na Niya gagawin ang Kanyang gawain sa kaligtasan ng sangkatauhan. Ang pagpasok ng sangkatauhan sa kapahingahan ay nangangahulugan na ang lahat ng sangkatauhan ay mabubuhay sa loob ng liwanag ng Diyos at sa ilalim ng Kanyang mga pagpapala; wala ang katiwalian ni Satanas, o hindi mangyayari ang anumang bagay na liko.