Ang Patotoo ng isang Cristiano | Ang Paglansag sa Mahigpit na Pagkubkob ni Satanas

Ang Patotoo ng isang Cristiano | Ang Paglansag sa Mahigpit na Pagkubkob ni Satanas

Zhao Gang

Sobrang lamig noong nakaraang Nobyembre sa Hilagang-silangang Tsina, wala sa mga niyebeng bumagsak sa lupa ang natunaw, at maraming mga tao na naglakad sa labas ang sobrang nilamig na inipit nila ang kanilang mga kamay sa kanilang mga kili-kili at maingat na naglakad, ang mga katawan ay nakayuko. Noong isang araw nang maagang-maaga, ang mga hangin ay umiihip mula sa Hilagang-kanluran, nang ako, ang aking bayaw at ang kanyang asawa at ang halos isang dosenang mga kapatid ay nakaupo sa aking tahanan sa mainit na kang (isang naiinit na laryong kama). Ang bawat isa ay may kopya ng Bibliya sa kanilang tabi at sa kanilang mga kamay ang bawat isa ay may hawak ng isang kopya ng aklat na Ang Paghatol ay Nagsisimula sa Tahanan ng Diyos. Ang dalawang kapatid mula sa Ang Iglesia ng Makapangyarihan Diyos ay nagbabahagi tungkol sa katotohanan tungkol sa tatlong yugto ng gawain. Ang dalawang kapatid ay gumuguhit ng mga larawan ng tatlong yugto ng gawain habang sila'y nagbabahagi: "Ang gawain ng Diyos para sa kaligtasan ng sangkatauhan ay maaaring hatiin sa tatlong yugto, mula sa Kapanahunan ng Kautusan hanggang sa Kapanahunan ng Biyaya at pagkatapos ay Kapanahunan ng Kaharian. Ang bawat yugto ng gawain ay mas bago at mas pinabuti at higit din na malalim kaysa sa mga nakaraang yugto. Ang mga gawaing naisagawa sa mga huling araw ay ang huling yugto ng gawain, kung saan nagpahayag ang Diyos ng mga salita upang hatulan at linisin ang tao...." Itinango namin ang aming ulo habang nakikinig, at ang aming mga isip ay naging lubos na malinaw: Sino ang makakaisip na ang pamamahala ng Diyos para sa kaligtasan ng sangkatauhan ay magkakaroon ng napakaraming hiwaga! Maliban sa Diyos mismo, sino pa ang malinaw na makapagbabanggit ng mga tatlong yugto ng gawain ng Diyos? Tunay nga na ito ay gawain ng Diyos! Kami ay nagsama-sama hanggang sa gabi ng sumunnod na araw, ang buong grupo namin ay nagpahayag ng pagpayag na hanapin at tingnan ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw.

Pagkatapos nito, ang dalawang kapatid ay nagbahagi sa katotohanan tungkol sa kahalagahan ng pagkakatawang-tao ng Diyos, at ang iba pa sa amin ay masigasig na nakikinig nang biglang dumating ang pinuno ng simbahan na si Wang Ping. Nang pumasok siya sa silid itinuro niya ang malupit na daliri sa dalawang kapatid mula sa Ang Iglesia ng Makapangyarihan Diyos at itinanong sa akin: "Ano ang ginagawa ng dalawang ito?"Ako'y tapat na nagsalita: "Ang mga ito ay sina Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu ..." Ngunit bago pa ako matapos magsalita sinabi niya sa yamot na tono: " Sino sina Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu? Nakikita ko na sila'y mga mangangaral ng Kidlat ng Silanganan, sila'y mga magnanakaw ng tupa...." Pagkatapos magsalita ni Wang Ping, lahat kami'y nakaupo sa pagkabigla. Naisip ko sa aking sarili: Halos madalas sinasabi ni Kapatid na Wang Ping ang pagmamahal sa kapwa katulad ng pagmamahal sa iyong sarili at ang pagmamahal sa mga kaaway; bakit ngayon siya ay pumunta dito at nagsasabi ng mga hindi makatwirang bagay? Bakit niya hinahatulan at kinokondena ang dalawang kapatid na ito? Pinagiisipan ko ito nang narinig ko si Kapatid Zhang na mahinahong sinabi kay Wang Ping: "Kapatid, walang mga natatagong layunin sa pagpunta namin dito. Nais lang naming ibahagi ang ebanghelyo ng pagbabalik ng Panginoon sa iyo ..." Sumabat si Wang Ping kay Kapatid na Zhang at sumigaw: "Ang pagbabalik ng Panginoon? Kahit na ang ilan sa amin na naglilingkod bilang mga pinuno ay hindi alam ang anuman tungkol sa pagbabalik ng Panginoon, kaya paano mo malalaman ang kahit na anong tungkol dito? Iyan ay imposible! Sinabi ng Panginoong Diyos: 'Ang lahat ng nangauna sa aking nagsiparito ay mga magnanakaw at mga tulisan: datapuwa't hindi sila dininig ng mga tupa' (Juan 10:8). Kayong dalawa ang kailangan nang umalis ngayon mismo at huwag nang bumalik dito. Nang ito ay narinig kong sinabi ni Wang Ping, ako ay nakaramdam ng suklam sa aking kalooban: Kadalasan ay palagi siyang nangangaral nang mabuti; paano siya naging walang habag sa isang iglap? Kaya tinanong ko si Wang Ping: "Kapatid na Wang, gabi na. Saan mo sila pinapapunta? Itinuturo sa atin ng Panginoon na ibigin kahit na ang ating mga kaaway, huwag nang banggitin pa ang tungkol sa dalawang kapatid na ito na naniniwala sa Diyos. Kapag pinakitunguhan natin ang dalawang ito sa ganitong paraan, hindi tayo kahit na sa anong paraan magiging katulad ng mga naniniwala sa Panginoon ..." Ngunit bago ko pa matapos ang aking sinasabi nababahalang hinila ni Wang Ping ang kamay ng asawa ng aking bayaw at sinabi sa kanya at sa kanyang asawa: "Kung ayaw ni Zhao Gang na umalis ang dalawang babae na ito, tayo na lang ang umalis Hindi tayo makikinig sa kanila!" Nang natapos niyang sabihin ito galit niyang hinila ang dalawang ito at umalis.

Matapos nilang umalis, humarap si Kapatid na Mu sa amin at itinanong: "Mga kapatid, ano ang inyong nararamdaman tungkol sa eksena na ating nakita? Talakayin natin ito ng magkakasama!" Ang mga kapatid ay ibinaling ang kanila mga ulo sa akin, na walang sinuman ang nagsasalita. Tahasan kong sinabi: "Kapatid, sa pamamagitan ng ating pagbabasa ng salita ng Diyos nitong nakaraang dalawang araw, at sa pamamagitan ng pakikinig sa inyong pagbabahagi, matatag akong naniniwala na ang salita ng Makapangyarihang Diyos ay ang katotohanan, at ang Makapangyarihang Diyos ay ang pagbabalik ng Panginoong Jesus. Ngunit, ang mga bagay na sinabi ni Wang Ping ay hindi walang dahilan. Sa katotohanan, siya ang ating pinuno at siya ay may pananampalataya sa Diyos sa loob ng mahabang panahon. Siya ay lubos na pamilyar sa Biblia at lagi niyang ginagamit ang kanyang enerhiya upang magmasipag sa paglilingkod sa Panginoon. Kung nagbalik na ang Panginoon, siya ang nararapat na unang makaalam."Magiliw na sumagot si Kapatid na Zhang: "Naniniwala ang mga tao na ang pagbabalik ng Diyos ay dapat maunang malaman ng mga pinuno na sa gayon magsasabi sa mga mananampalatay, ngunit mayroon nga bang anumang uri ng batayan sa salita ng Diyos para sa ganitong uri ng pag-iisip? Ito ba ay isang katunayan na umaayon sa katotohanan at sa gawain ng Diyos o hindi? Bumalik tayo sa nakaraang panahon kung saan ang Panginoog Jesus ay dumating at isinagawa ang Kanyang gawain. Ang mga Judiong Fariseo ay naniwala rin na silang mga nakapaglingkod na sa Diyos sa loob ng ilang salinlahi ay dapat na maging mga unang tao na pakitaan ng Mesiyas kung Siya ay darating. Hindi kailanman pumasok sa kanilang mga isip hindi unang nagpakita sa kanila ang Panginoong Jesus, ngunit sa halip ang nauna ay ang mga mangingisda at mga publikano na minamaliit ngunit nakikinig sa ebanghelyo at lumalapit sa harapan ng Diyos. Ang katunayang ito ay dapat tumulong sa atin upang mapagtanto na hindi nililiwanagan lamang ng Diyos ang mga naglilingkod bilang mga pinuno. Hindi ito parang hindi Niya nililiwanagan and mga karaniwang mananampalataya na sumusunod sa kanila, dahil matuwid and Diyos at tiyak Siyang hindi pumapanig sa kahit kanino. Kinasisiyahan ng Diyos and mga taong may mabubuting puso na nauuhaw sa paghahanap ng katotohanan. Ito ay katulad ng sinabi ni Panginoong Jesus: “Mapapalad ang nangagugutom at nangauuhaw sa katuwiran: sapagka't sila'y bubusugin. ... Mapapalad ang mga may malinis na puso: sapagka't makikita nila ang Dios” (Mateo 5:6,8). Sinabi rin ng Makapangyarihang Diyos: “Hinahanap ng Diyos yaong inaasam na Siya'y magpakita. Hinahanap niya ang yaong may-kakayahang makinig sa Kanyang mga salita, yaong hindi nakalimutan ang Kanyang komisyon, at inihandog ang kanilang puso at katawan sa Kanya. Hinahanap Niya yaong masunurin tulad ng mga batang nasa harap Niya, at hindi Siya kinakalaban” (“Diyos ang Namumuno sa Kapalaran ng Buong Sangkatauhan” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Ito ay nagpapahintulot sa atin na makita ito hangga't mahal natin ang katotohanan at nauuhaw para sa katotohanan, hindi alintana kung mayroon or walang tayong anumang estado, hindi alintana kung gaano karami ang alam natin tungkol sa Biblia, liliwanagan tayo ng Diyos at gagabayan tayong lahat. Pahihintulutan Niya tayong makinig sa Kanyang boses at masaksihan ang Kanyang pagpapakita. Kung iniisip ng mga naglilingkod bilang mga pinuno na kailangang unang ibigay ng Diyos ang pagbubunyag sa kanila kapag Siya'y bumalik, ito ay nagpapakita na walang silang anumang pang-unawa sa gawain ng Diyos, hindi nila alam ang matuwid na disposiyon ng Diyos. Ito rin ay nagpapakita na sila ay lubos na mayayabang. Katulad ng sinabi sa salita ng Makapangyarihang Diyos: “At sa gayon sinasabi ko na yaong mga ‘nakabasa’ sa Diyos at sa Kanyang gawain ay walang silbi, lahat sila ay mayabang at mangmang. Hindi dapat bigyang-kahulugan ng tao ang gawain ng Diyos; higit pa rito, hindi maaaring bigyang-kahulugan ng tao ang gawain ng Diyos. Sa mga mata ng Diyos, ang tao ay mas maliit kaysa isang langgam, kaya paano maaarok ng tao ang gawain ng Diyos? Yaong mga patuloy na nagsasabi, ‘Ang Diyos ay hindi gumagawa sa ganito o ganoong paraan’ o ‘Ang Diyos ay tulad nito o noon’-hindi ba silang lahat ay mayabang?” (“Punong Salita” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Ang pagkamakapangyarihan at karunungan ng Diyos ay malalim at hindi masusukat. Ang mga tao ay maliliit na nilalang lang. Ang kanilang mga isip, ang kanilang mga saloobin ay may hangganan. Paano nila maaarok ang gawain ng Manlilikha? Kaya, habang hinihintay natin ang Panginoon na bumalik dapat nating panatilihin ang paggalang para sa Diyos sa ating mga puso at hanapin at siyasatin nang mabuti. Hindi natin dapat gamitin ang ating sariling pagkakaintindi at imahinasyon upang ikulong ang Diyos at hatulan ang Diyos ayon sa ating mga pagnanasa, dahil ipapahiya nito ang disposiyon ng Diyos, at sisirain nito ang pagkakataon ng isang tao na tumanggap ng kaligtasan." Pagkatapos makinig sa pagbabahagi ng mga kapatid naunawaan ko na lubos tayong walang halaga sa harap ng Diyos. Mas maliit pa tayo kaysa sa mga langgam, at higit pa rito tayo ay dinungisan ni Satanas sa punto na tayo ay puno ng tiwalang disposisyon ng pagmamataas at pagyayabang sa sarili. Gustong-gusto natin na laging umasa sa ating imahinasyon at pagkaintindi upang ikulong ang Diyos. Sa tuwing ang gawain ng Diyos ay hindi umaayon sa ating pagkaintindi ipinagkakanulo rin natin ang Diyos, isinusumpa ang Diyos at nilalabanan ang Diyos. Tila, kung hindi nauunawaan ng tao ang katotohanan at walang kahit katiting na paggalang sa Diyos sa kanyang puso, maaari para sa kanyang gawin ang anumang kanyang nais. Ito ay lubos na mapanganib! Ito ay nagpaalala sa akin na minsang sinabi ng Panginoong Hesus: "Nang panahong yaon ay sumagot si Jesus at sinabi, Ako'y nagpapasalamat sa iyo, Oh Ama, Panginoon ng langit at ng lupa, na iyong inilihim ang mga bagay na ito sa mga pantas at matatalino, at ipinahayag mo sa mga sanggol: Oo nga, Ama, sapagka't gayon ang nakalugod sa iyong paningin" (Mateo 11:25-26). Ito ay hindi hanggang ngayon na nakita ko kung ano ang nangyayari sa mga bagay! Ang pagbabahagi ni Kapatid na Zhang at tinulungan akong makita na ang ideyang ito na "ang mga pinuno ay dapat na maunang makatanggap ng pagbubunyag kapag dumating ang Panginoon" ay mali at walang katotohanan, ito ay hindi talaga sumusunod sa katotohanan, at ito ay ang lubos na pagkaintindi at imahinasyon ng tao. Sa katunayan, tanging ang mga nauuhaw para sa katotohanan at hinahanap ang tinig ng Diyos ang magkakaroon ng pagkakataon upang matanggap and gawain ng Diyos at ang Kanyang gabay at madala sa harapan ng Diyos. Ito ay nagbigay sa aking ng bagong pang-unawa sa pagkamakatarungan at pagkamatuwid ng Diyos. Salamat sa Diyos!

Maaga ng sumunod na araw, pagkatapos umalis nina Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu, ang aking kapwa Kapatid na Guan na siyang mas mataas kaysa sa akin sa aming simbahan ay lumapit sa akin at nagtanong: "Kapatid na Zhao, narinig ko na lahat kayo ay naniniwala sa Kidlat ng Silanganan?" Sinabi ko sa kanya ng taimtim: "Oo, tinatanggap ko ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw, dahil sa pamamagitan ng mga salita ng Makapangyarihang Diyos aking naunawaan ang maraming mga katotohanan na hindi ko nauunawaan noon, katulad ng mga misteryo ng Kanyang tatlong yugto ng gawain at ang pagkakatawang-tao ng Diyos. Nakikita ko na ang mga salita ng Diy0s ay "ang mga salitang sinabi ng Banal na Espiritu sa mga simbahan katulad ng hula sa Aklat ng Pahayag." Sumulyap sa akin si Kapatid na Guan at sinabing: "Kapatid na Zhao, susunod ka ba talaga sa mga pinaniniwalaan ng mga taong ito? Alam mo ba kung anong uring tao sila?" Sinabi ko: "Nakikita ko na ang kanilang pagkatao ay mabuti at sila ay nagbabahagi ng lubos na malinaw tungkol sa katotohanan. Ang lahat ng bagay na kanilang tinatalakay ay tumutukoy sa mga katotohanan ng gawain ng Diyos. Ako ay tunay na nakinabang nitong mga nakaraang dalawang araw." Galit na sinabi sa akin ni Kapatid na Guan: "Paano nagiging ganito katigas ang iyong ulo? Sinasabi sa atin ng Hebreo 6:6-8: 'At saka nahiwalay sa Dios ay di maaaring baguhin silang muli sa pagsisisi; yamang kanilang ipinapapakong muli sa ganang kanilang sarili ang Anak ng Dios, at inilalagay na muli siya sa hayag na kahihiyan. Sapagka't ang lupang humitit ng ulang madalas na lumalagpak sa kaniya, at tinutubuan ng mga damong pakikinabangan ng mga yaon na dahil sa kanila'y binukid, ay tumanggap ng pagpapalang mula sa Dios: Datapuwa't kung namumunga ng mga tinik at dawag, ay itinatakuwil at malapit sa sumpa; at ang kaniyang kahihinatnan ay ang sunugin.' Isa kang mangangaral, ika'y lubos na nakikinabang sa biyaya ng Diyos, ngunit hindi mo lang hindi pinangungunahan ang mga kapatid na maniwala sa Panginoon, sa halip ay pinangungunahan mo sila na umalis sa simbahan. Maaari bang ito ay dahil hindi ka natatakot na maparusahan? Kung ikaw ay hindi magbabago maaaring mawala sa iyo ang pag-iingat ng Panginoon, at hindi mo magagawang humiling para sa mga dating magagandang araw. Babalik ang mga dati mong sakit, at ang iyong dalawang mga anak ay hindi magkakaroon ng magagandang trabaho..."

Nang umalis na si Kapatid na Guan ako ay kinabahan nang kaunti, at naisip ko sa aking sarili: Ang mga bagay na sinabi niya ay tila may ilang katuwiran, kaya ano ang aking gagawin kung sakaling ang aking pananampalataya sa Makapangyarihang Diyos ay magsanhi upang mawala sa akin ang biyaya ng Panginoon? Nang naisip ko ito naramdaman ko na humina ang aking puso, kaya ako ay nagmamadaling lumuhod at nanalangin sa Diyos: "Makapangyarihang Diyos! Ginawa akong mahina ng mga salita ni Kapatid na Guan. Diyos! Totoo nga ba o hindi ang mga bagay na sinabi niya? Hindi ko talaga alam ang gagawin ngayon...." Habang ako ay nananalangin sa Diyos bumalik ang aking asawa, at sinabi ko sa kanya ang nangyari. Pagkatapos itong marinig kinakabahan niyang sinabi: "Iyan ba talaga ang kanyang sinabi?" Itinango ko ang aking ulo at nangangambang sinabi ng aking asawa: Siya ay naging isang pangunahing pinuno na naniwala sa Panginoon sa loob ng maraming taon, at siya ay lubos na pamilyar sa Biblia. Nararamdaman kong hindi siya magsasabi ng mga kasinungalingan. Kung magiging katulad nga talaga ng kanyang sinabi, ano ang dapat nating gawin?" Sa pagkakataong ito bigla kong naisip ang katotohanan ng tatlong yugto ng gawain ng Diyos na ibinahagi nina Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu tungkol sa: Ang gawain ng Diyos para sa kaligtasan ng sangkatauhan ay nahahati sa tatlong mga yugto, ngunit ang lahat ng tatlong yugto ng gawain ay isinasagawa ng isang Diyos. Habang ito ay aking iniisip, biglang itong naging malinaw sa akin, at naibulalas ko sa aking asawa: "Alam kong tila hindi tama ang sinabi ni kapatid na Guan. Sinabi niya na sa pamamagitan ng pagtanggap sa gawain ng Diyos sa mga huling araw, iniiwan natin ang landas ng Panginoon at ipinagkakanulo ang Panginoong Jesus, ngunit ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos na ating binabasa nitong mga nakaraang araw ay totoong tinig ng Diyos. Ang Makapangyarihang Diyos ang pagbabalik ng Panginoong Jesus. Sa pamamagitan ng pagsunod sa Makapangyarihang Diyos, sa katunayan tayo ay sumusunod sa mga yapak ng Tupa. Tayo ang mga matatalinong birhen. Bakit tayo parurusahan ng Panginoon? ..." Nasa gitna kami ng pagtalakay tungkol dito nang dumating sina Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu ...

Sinabi ng aking asawa sa mga kapatid kung ano ang sinabi ni Kapatid na Guan sa amin nang siya ay nagpunta sa aming bahay, at tinanong ako ni Kapatid na Zhang kung ano ang aking naramdaman tungkol sa buong bagay na ito. Kaya sinabi ko sa mga kapatid ang tungkol sa kahinaan na aking naramdaman at tungkol sa karunungan na aking nalaman. Ngumiti si Kapatid na Zhang, habang sinasabing: Salamat sa Diyos! Ito ay isang napakadalisay na pang-unawa, ito ay ang gabay ng Diyos!" Nagtataka na nagtanong ang aking asawa, "Yamang hindi kami nakagawa ng anumang pagkakamali, bakit sinasabi ng Kapatid na Guan ang mga bagay na iyon? Siya ay isang pangunahing pinuno na naniwala sa Panginoon sa loob ng ilang tao!" Tumingin ako sa aking asawa at sinabing: "Gusto niya lang tayong bumalik sa ating dating simbahan!" Ngumiti si Kapatid na Zhang, habang sinasabing: "Ngayon ang tanging nakikita lang natin ay ang kanilang panlabas na anyo, ngunit hindi pa tayo tumingin sa diwa ng kanilang kalikasan! Isang beses na sinabi ng Panginoong Jesus: "Datapuwa't sa aba ninyo, mga eskriba at mga Fariseo, mga mapagpaimbabaw! sapagka't sinasarhan ninyo ang kaharian ng langit laban sa mga tao: sapagka't kayo'y hindi na nagsisipasok, at ang nagsisipasok man ay ayaw ninyong bayaang mangakapasok" (Mateo 23:13). "Sa aba ninyo, mga eskriba at mga Fariseo, mga mapagpaimbabaw! sapagka't tulad kayo sa mga libingang pinaputi, na may anyong maganda sa labas, datapuwa't sa loob ay puno ng mga buto ng mga patay na tao, at ng lahat na karumaldumal" (Mateo 23:27). Kung ikaw ay titingin sa isang tao sa kanilang panlabas na anyo, kung gayon ay napakatapat ng mga Fariseo sa kanilang paglilingkod sa Diyos. Sa isip ng mga tao, ang mga Fariseo ay mga taos-pusong tagapaglingkod sa Diyos, at sila ang mga pinaka-mapagkakatiwalaan sa mga relihiyosong pinuno. Ngunit nang dumating ang Panginoong Jesus upang isagawa ang Kanyang mga gawain, ang likas na hindi pagsunod ng Fariseo at nailantad. Ang mga Fariseong ito ang galit na galit na lumaban at humusga sa mga gawain ng Panginoong Jesus. Sila'y gumawa lahat ng uri ng bulung-bulungan at nagbintang upang linlangin ang mga karaniwang tao: Sinabi nila na nililinlang ng Panginoong Jesus and lahat ng nasa ilalim ng langit, na Siya ay nagpapalayas ng mga demonyo sa pamamagitan ng Beezlebub, ang prinsipe ng mga demonyo. At nang muling nabuhay ang Panginoong Jesus tatlong araw pagkatapos Niyang ipako sa krus, sinuhulan nila ang mga sundalo upang ikalat ang mga bulung-bulungan tungkol sa pagnanakaw ng mga disipulo sa katawan ng Panginoong Jesus. Gumawa ang mga Fariseo ng lahat ng uri ng mga kasinungalingan at ginamit ang lahat ng mga pandaraya na mayroon sila upang pigilan ang mga tao mula sa paghahanap at pagsisiyasat sa tunay na daan. Ang kanilang layunin ay ang sugpuin ang gawain ng Diyos upang mas maging makapangyarihan sa mga piniling tao ng Diyos habang buhay. Kahit na mukha silang tapat sa panlabas, ang totoo sila ay galit sa katotohanan at mga anticristo na tumayong mga kaaway ng Diyos. Katulad ito ng sinabi ng Panginoong Jesus nang inilantad at hinatulan niya ang mga ito: "Kayong mga ahas, kayong mga lahi ng mga ulupong, paanong mangakawawala kayo sa kahatulan sa impierno?" (Mateo 23:33). Kaya ngayon isipin ang tungkol dito. Naiiba ba ang mga relihiyosong pinuno ng kasalukuyan mula sa mga Fariseo?" Habang iniisip ko ito, nahanap ng mga kapatid ang isang sipi ng salita ng Makapangyarihang Diyos upang aking basahin: “Yaong mga nagbabasa ng Biblia@sa mga engrandeng iglesia, nagsasalaysay ng Biblia araw-araw, ngunit ni isa ay hindi nauunawaan ang mga layunin ng gawa ng Diyos. Wala ni isa ang kayang makilala ang Diyos; bukod dito, wala ni isa ang nakaayon sa puso ng Diyos. Lahat sila ay mga walang silbi, masasamang tao, bawat isang tumatayo nang mapagmataas para turuan ang Diyos. Kahit iwagayway nila ang ngalan ng Diyos, kusang-loob nila Siyang sinasalungat. Kahit tinatawag nila ang kanilang mga sarili na mananampalataya ng Diyos, sila yaong mga kumakain ng laman at umiinom ng dugo ng tao. Ang lahat ng mga taong iyon ay demonyong lumalamon sa kaluluwa ng tao, mga diyablong sinasadyang manggambala sa mga sumusubok lumakad sa tamang landas, at katitisuran sa landas ng mga naghahanap sa Diyos. Kahit sila ay may ‘matipunong laman’, paano malalaman ng kanilang mga tagasunod na sila ay anticristo na umaakay sa tao sa pagsalungat sa Diyos? Paano nila malalaman na sila ay demonyong nabubuhay na sadyang naghahanap ng kaluluwang lalamunin?” (“Ang Lahat ng Hindi Kilala ang Diyos ay Yaong Sumasalungat sa Diyos” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Binigyan ako ng mga kapatid ng detalyadong pagbabahagi batay sa mga salita ng Diyos na ito, sinusuri and lahat ng mga kilos ng mga relihiyosong pinuno kasama ang diwa ng kanilang kalikasan, hanggang sa wakas ay aking napagtanto na sa pamamagitan ng paulit-ulit na paggambala at paghadlang sa amin mula sa paniniwala sa Makapangyarihang Diyos at maging ang pagbabanta at pagsasapanganib sa amin, ang mga pinuno ay hindi upang protektahan kami, sa halip, ginawa nila ito upang itaas ang kanilang kapangyarihan sa ibabaw ng mga napiling tao ng Diyos, nang sa gayon ay tratuhin namin na parang Diyos, sinasamba at dinadambana sila. Kaya sa katunayan, katulad din sila ng mga Fariseo. Silang lahat ay mga anticristo na galit sa katotohanan at nilalabanan ang Diyos. Dumating ang Diyos upang tayo ay iligtas, ngunit iniisip nila ang bawat posibleng paraan upang pigilan tayo mula sa pagtanggap sa gawain ng Diyos at pigilan tayo mula sa pagbabasa ng mga salita ng Diyos. Hindi ba't kapareho ito ng paghila nila sa atin pababa sa impyerno? Lubos na masasama ang kanilang hangarin! Kung hindi dahil sa mga salita ng Diyos na naglalantad ng diwa kung paano nilalabanan ng mga taong ito ang Diyos at nakikipag-away sa Diyos para sa tao, muntik na akong maniwala sa kanilang mga pandaraya, sinisira ang sarili kong pagkakataon na makatanggap ng kaligtasan. Sa oras na ito, namamanghang sinabi ng aking asawa: "Lumitaw nga na narito sila upang tayo ay mapinsala! Humph! Talagang hindi titigil ang mga taong ito hanggang sa mahila nila tayo pababa sa impyerno! Hindi na ako maniniwala pa sa kanilang mga sinasabi."

Habang iniisip namin ito, binasa sa amin ni Kapatid na Mu ang isa pang sipi ng salita ng Diyos: “Sa bawa't hakbang ng paggawa ng Diyos sa kalooban ng mga tao, sa panlabas, mukha itong pag-uugnayan sa pagitan ng mga tao, na parang mula sa pagsasaayos ng tao, o mula sa panghihimasok ng tao. Nguni't sa likod ng mga eksena, bawa't hakbang ng gawain, at lahat ng nangyayari, ay isang pakikipagtawaran na ginawa ni Satanas sa harap ng Diyos, at humihinging manindigan ang mga tao sa kanilang testimonya sa Diyos. Gaya nang si Job ay sinubukan, halimbawa: Sa likod ng mga eksena, pumupusta si Satanas sa Diyos, at ang nangyari kay Job ay ang mga gawain ng tao, at panghihimasok ng mga tao. Sa likod ng bawa't hakbang na ginagawa ng Diyos sa inyong kalooban ay pakikipagtawaran ni Satanas sa Diyos-sa likod ng lahat ng ito ay isang labanan” (“Ang Pagmamahal Lamang sa Diyos ang Tunay na Pananampalataya sa Diyos” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Pagkatapos ay nagsimulang magbahagi si Kapatid na Zhang: "Sa pamamagitan ng mga salita ng Diyos makikita na kahit na anong mangyari sa atin, bagaman sa panlabas ay tila gawa ito ng tao, sa katunayan si Satanas ang nasa likod nito na nakipagpustahan sa Diyos. Ito ay katulad nang tinukso ni Satanas si Job. Sinabihan siya ng kanyang asawa na talikuran si Jehova, ngunit nakikita niya ang mga pandaraya ni Satanas. Siya ay nagtiwala sa kanyang pananampalataya sa Diyos upang maging patotoo para sa Kanya, at pinagsabihan ni Job ang kanyang asawa sa pagiging walang-alam at babaeng matigas ang ulo. Ipinaaalam sa atin ng mga karanasan ni Job na para sa mga nais iligtas ng Diyos, laging galit na tutuksuhin at aabalahin ni Satanas ang mga ito at ilalabas ang lahat ng mga pandaraya na mayroon siya upang sila ay lusubin at kanilang talikdan at ipagkanulo ang Diyos, hanggang sa tuluyang mawala ang kanilang pagkakataon upang makakuha ng kaligtasan. Dahil nais ni Satanas na tayo ay habang buhay na pamahalaan, at lamunin ang mga tao, ito ay hindi papayag na makuha ng mga tao ang kaligtasan ng Diyos!" Ibinahagi rin ni Kapatid na Mu: "Ito ay totoo. Paulit-ulit na gumamit si Satanas ng mga pinuno upang tayo ay lusubin at takutin, na may layunin na pilitin tayong itanggi ang Diyos at ipagkanulo ang Diyos, at iwan ang tunay na gawi. Ito ang pandaraya ng Satanas. Dapat nating malinaw na makita ang labanang nangyayari sa espiritwal na mundo!" Pagkatapos makinig sa pagbabahagi ng dalawang kapatid na ito, pinag-isipan ko ang mga bagay-bagay sa ilang sandali, at sinabing: "Nakikipagpustahan si Satanas sa Diyos, at ito ay sa pamamagitan ng mga bagay na sinasabi ng mga pinuno na nilulusob ni Satanas ang ating mga mahihinang bahagi, at nais nitong talikuran natin ang tunay na gawi at iwan and Diyos dahil sa ating kaduwagan! Ang Satanas na ito ay tunay na mapandaya!" At sinabi rin ng aking asawa: "Lubos na kasuklam-suklam ang Satanas na ito! Kung hindi kami nakinig sa mga salita ng Diyos at sa inyong pagbabahagi, paano naming malalaman ang tungkol sa mga pakana ni Satanas?" Sinabi ko nang may galak: "Ngayon na aking nauunawaan ang mga bagay na ito, dapat tayong umasa sa Diyos upang lansagin ang mahigpit na pagkubkob ni Satanas, tumayong saksi para sa Diyos, at ipahiya si Satanas sa pamamagitan ng ating praktikal na mga gawain!" Masayang sumagot si Kapatid na Zhang at sinabing: "Mga kapatid, mula ngayon tayo ay magsama-sama at magbahagi tungkol sa salita ng Diyos. Tanging sa ganitong paraan natin mabibigyan ang ating mga sarili ng mas maraming katotohanan upang bukas-makalawa tayo ay magiging tiyak tungkol sa mga gawain ng Diyos sa mga huling araw. Kapag tayo ay nagtatag ng pundasyon sa tunay na gawi, hindi magtatangka si Satanas na tayo ay gambalain!" Sinabi ko: "Sige! Kung ikaw ay mas madalas na makakarating at makapagbabahagi kasama namin, mas mabuti." Ngumiti si Kapatid na Mu habang sinasabi: "Kung gayon, ganoon ang ating gagawin."

Makalipas ang ilang araw maaga akong bumangon at tumingin sa labas ng aking bintana at nakita na may malaking pagbagsak ng niyebe, at hindi ko namalayan na kinikiskis ko na ang aking dalawang kamay. Pagkatapos, nagsuot ako ng sombrerong lana at mga guwantes na gawa sa bulak at nagpunta sa patyo upang walisin ang niyebe. Nang natapos ako ay bumalik ako sa loob. Binuksan ko ang itaas ng kalan at ginatungan ang apoy habang ang aking asawa at naglilinis ng bahay. Nang oras na iyo ay dumating ang nakatatandang kapatid na lalaki ng aking asawa at ang asawa nito, nang oras na nakapasok ang aking hipag, sinabi niya sa nababalisang tinig: "Pumunta dito si Pinunong Wang at si Ginoong Guan at nagsabi sa inyo ng maraming mga bagay. Paano ninyo nagawang hindi makinig sa kanila? Partikular nilang sinabi sa amin na magpunta rito at muli kayong hikayatin. Huwag kayong maniniwala sa Kidlat ng Silanganan. Ang ating mga pinuno ang may pananagutan sa ating mga buhay, kaya kailangan nilang pangunahan tayo sa isang pagsisiyasat ng gawain ng Makapagyarihang Diyos sa mga huling araw, at salubungin ang pagbabalik ng Diyos!" Pagkatapos ay tapatang sumagot ang aking asawa: "Ano ang mabuting ginawa nila para sa atin?" Natatakot sila na kapag tayong lahat ay naniwala sa Makapangyarihang Diyos, wala ng matitira upang makinig sa kanila." Tila nainis ang aking hipag dahil sa kanyang narinig at sinabi niya: "Paano ninyo nasasabi ang mga bagay na ito? Hindi nila kayo pinilit na gawin ang anumang bagay. Hindi ba't nais lang nila na bumalik kayo sa simbahan? Makinig kayo sa akin. Batay sa relasyon sa pagitan ng ating dalawang pamilya paano ko kayo mawawasak?" Nagpatuloy ang kapatid ng aking asawa: "Isipin ninyo kung paano ko kayo pinakisamahan sa loob ng ilang taon. Alam ninyo ba kung gaano karami ang ibinayad ko para sa inyo? Mayroon ba talagang kayong lakas ng loob na ihiwalay ang inyong sarili mula sa amin? Hindi ninyo ba nararamdaman na kayo'y nagkakasala sa amin?" Pagkatapos kong marinig and sinabi ng dalawang ito ako ay lubos na nalungkot, at naisip sa aking sarili: Tunay nga na lubos nila kaming tinulungan, at ngayon ay kanilang nakikita na pinipilit naming sumunod sa Makapangyarihang Diyos. Tiyak na nakararamdam sila na masyadong nasaktan, ngunit ano ang maaaring gawin? Hindi maaaring ako ay pilitin na talikuran ang tunay na gawi at ipagkanulo ang Diyos, dahil alam ko na ang Makapangyarihang Diyos ay ang pagbabalik ng Panginoong Jesus. Ngunit kapag pinilit ko na maniwala sa Diyos, ano kaya ang iisipin nila tungkol sa akin? Sasabihin ba nila na isa akong tao na walang utang na loob? Sa oras na ito, nakaramdam ako ng lungkot sa aking puso. Tahimik akong nanalangin sa Diyos, humihingi sa Kanya na bigyan ako ng daan palabas. Biglang naisip ko ang mga salita ng Diyos na ito: “Dapat mong malaman na ang lahat ng nangyayari sa iyo ay isang malaking pagsubok at ang oras na kailangan ka ng Diyos na panindigan ang testimonya” (“Ang Pagmamahal Lamang sa Diyos ang Tunay na Pananampalataya sa Diyos” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Pagkatapos ay muli kong inisip ang mga salita na ibinahagi nina Kapatid na Zhang at Kapatid na Mu sa akin noong nakaraang araw: Ang lahat ng nangyayari sa iyo ay may kinalaman sa labanan na nagaganap sa espiritwal na mundo, na si Satanas ay nakikipagpustahan sa Diyos. Ngayon ang aking hipag at bayaw ay sinubukang gamitin ang aming pagiging magkamag-anak upang hikayatin kami na ipagkanulo ang Diyos ay bumalik sa kanilang relihiyon, ngunit ito ay isa sa mga pandaraya ni Satanas. Kung ipagkakanulo ko ang Diyos upang protektahan and aking pansariling damadamin, ito ay lubos na pagiging walang utang na loob at walang kamalayan ng tao. Kung hindi ko nais na biguin ang aking bayaw, dapat kong ibahagi sa kanya ang ebanghelyo ng Diyos ng mga huling araw nang sa gayon ay magkaroon din siya ng pagkakataon na makatanggap ng kaligtasan. Ito ang tanging paraan upang maipakita ang habag na nararapat kong taglay. Habang ito ay aking iniisip ay naliwanagan ang aking isipan, at sinabi ko: "Bayaw, hipag, alam ko na naging mabuti kayong dalawa sa akin, at ito ang dahilan kung bakit kailangan kong sabihin sa inyo na ang Makapangyarihang Diyos talaga ay ang pagbabalik ng Panginoong Jesus. Tanging sa pamamagitan lang ng pagsunod sa mga gawain ng Makapangyarihan Diyos nang mga huling araw tayo maaaring magkamit ng kaligtasan! Kung hindi, ang ating pananampalataya sa Panginoon sa loob ng ilang taon ay magiging walang kabuluhan, at hindi tayo magkakamit ng anuman! Narito, hayaan ninyo akong basahin sa inyo ang isang sipi ng salita ng Diyos, at pagkatapos marinig ito ay inyong malalaman kung ang mga salitang ito ay ipinahayag ng bumalik na Panginoong Jesus." Pinulot ko ang aklat ng salita ng Diyos at magsisimula na sanang basahin ito nang tumayo ang aking hipag at hindi nasisiyahang sinabi: "Pumunta kami dito ngayon upang subukan na kayo ay hikayatin, ngunit sa halip na baguhin ang inyong mga isip, sinusubukan ninyong ipalaganap ang ebanghelyo na ito sa amin, ngunit hindi kami makikinig sa inyo." Pagkatapos sabihin ito hinila niya ang kanyang asawa at galit na umalis.

Sinundan ko sila papunta sa patyo hanggang makarating ako sa pasukan, ngunit nakita ko na nakapaglakad na sila ng malayo. Pakiramdam ko ay wala akong nagawa, tumayo ako doon habang iniiling ang aking ulo. Sa oras na ito ay nakita ko na umaliwalas na ang panahon, at ang mainit na liwanag ay sumisikat sa isang puno ng pino sa aming bakuran. Ang niyebe na naipon sa puno ng pino ay nagsimulang matunaw, na tila sa oras na iyon ay sumailalim sa bautismo ang puno. Salungat sa lupa na nababalot ng niyebe, ang tuwid at matayog na puno ay lumitaw na lubos na luntian. Ako ay lubos na naging masaya, na parang ako ay katulad ng puno ng pino at nakaranas din ng bautismo ng hangin at niyebe, lumalago mula sa pagkain ng sikat ng araw. Alam ko na ang mga salita ng Diyos ang nanguna sa akin upang lansagin ang mahigpit na pagkubkob at tumayong patotoo para sa Kanya. Salamat sa Diyos! Ang Lahat ng Kaluwalhatian ay sa Makapangyarihang Diyos!